We begonnen te vissen in de bebouwde kom, want daar pak je meestal wel een mooie snoek. Helaas viel dat een beetje tegen, want er kwam niets weg. Een beetje onwennig, begon ik het ergste te vrezen, het zou toch niet een dag met maar een paar kleine visjes worden. De hoop was er nog steeds, Zou Johan vandaag een mooie xxl snoek kunnen pakken? De ochtend gleed voorbij, en om 12 uur was er nog steeds geen vis aan boord.
Het werd tijd om alles anders te gaan doen. De bebouwde kom werd verlaten, en de hand gespoten kunstaasjes werden uit de kisten gehaald. Er werd een vaargeul op gezocht, en we hielden 2.5 meter aan. Na een kwartier riep Johan, ik heb er 1, en volgens mij is het een grote. De overige hengels werden snel binnen gedraaid, zodat Johan de ruimte had voor de dril. De vis kwam maar niet in de buurt, en bleef diep. Zou dit de vis zijn waar ik zo op gehoopt had? De vis kwam maar langzaam dichter bij de boot, want steeds trok hij weer dynema van de reel af. Wat een prachtig gevecht was dit, en de adrenaline vloog door mijn lichaam, alsof ik de vis zelf stond te drillen.
Toen de kop voor het eerst boven kwam, zag ik meteen, deze is een meter. Voorzichtig Johan, verspeel hem niet, laat de lijn niet slap vallen, en nog veel andere clichés werden er door Jan en mij uitgekraamd. Johan hoorde niets, want hij was geconcentreerd met de snoek bezig. Professioneel werd de snoek naast de boot gedrild, en vliegensvlug werd hij door mij bij de kieuwen gepakt.
YES, deze was beslist een meter. De snoek werd op de meetplank gelegd, en de staart eindigde op 114 cm. Prachtig, Johan had zijn eerste monstersnoek binnen. De dag begon moeizaam, maar wat waren we nu blij.
Vanaf dit moment begon het beter te lopen, en zo af en toe melde zich weer een snoek aan. Prachtig, na een moeilijke ochtend, een goede middag. We wisten 7 snoeken te landen, maar de 114 cm van Johan was wel de langste. De afmetingen van vandaag waren 114, 93, 77, 70, 66, 72, en 82 cm. Prachtig hoe de dag toch nog goed kwam.
Praatje bij het praatje.
