Na 5 minuten de eerste aanbeet op een Spro pikefighter. Zicht- en voelbaar aan de aanbeet was dat het een behoorlijk exemplaar betrof maar helaas loste deze al vrij snel. De zo succesvolle plug van de week ervoor bewees direct weer zijn diensten.
Het weer sloeg echter om en het werd donkerder. Regen hing in de lucht. De pluggen werden niet meer aangevallen. Onze tactiek werd gewijzigd en we hebben toen de Spoks van Sybe Mellema aan de onderlijn gehangen. Peter had direct succes en een mooie felle 84-er landde in de boot. Een kwartier later kondigde Peter’s tweede zich aan, 82 cm. De jacks werden aangetrokken want het begon te regenen. Het jerken op de eerste stek leverde niet meer dan een misser op.
Even later ving Peter zijn derde: 80 cm. Wat is het mooi, wat zijn de vissen sterk in dit jaargetijde. Kort daarna begon het hard te regenen en waren we in een mum van tijd behoorlijk nat. We keerden even terug naar de boothelling voor wat te eten en droogte… Gelukkig hield het regenen op.
Opnieuw kozen we het ruime randmerensop en lieten de Spoks waar ze waren, aan de hengel. Binnen een kwartier liep mijn Spok vast in het fonteinkruid en probeerde ik deze los te trekken. Ik zei tegen Peter dat ik vast zat en er zat weinig beweging in. Tot plotseling beweging optrad in mijn lijn en twee seconden later een behoorlijk grote snoek volledig en kopschuddend boven water uit sprong. Van de opwinding begonnen we beide te hard lachen. Een PR! riep Peter direct. Maar zij, de oma, was natuurlijk nog niet binnen. Ze ging behoorlijk te keer en had geen zin in een altijd respectabele ontvangst in de boot. Ik had maar één ding in mijn hoofd: lijn strak houden en hopen dat dit niet verkeerd afloopt…..
Na flink wat minuten waarin regelmatig mijn hengel en slip getest werden (Shimano Beastmaster met Abu Garcia reel) ondernam ze nog één laatste poging: ze sprong nogmaals kopschuddend boven water uit, en belandde met een grote plons niet ver van de boot weer in het water, een prachtig en spectaculair gezicht. Een minuutje later was de kieuwgreep door Peter een feit: teamwork van Team effesnoeken.nl (in oprichting). Het had geen minuut langer moeten duren want ze zat nog maar gehaakt aan een enkel puntje, de weerhaak zat er niet meer in! Even de lijn slap en het zou haar ongetwijfeld gelukt zijn met haar wilde gedrag de Spok te lossen.
In de boot werd door Peter 125 cm gemeten en met mijn hoofd vlak naast die grote kop met die dreigende ogen geloofde ik mijn oren niet. Nog een keer goed aangelegd, opnieuw gemeten, en de maat werd vervolgens gecorrigeerd naar 124 cm! Wat een gigasnoek, wat een mooi exemplaar en wat een PR! Na snel wat foto’s en een filmpje gemaakt te hebben de snoek weer snel in haar element teruggeplaatst en daar ging ze weer. Ook dat is genieten.
Even later pakte Peter zijn vierde snoek van de dag: weer 80 cm. Wat een kunstaasje is de Spok, daar gaan we nog veel plezier aan beleven. Ik was nog steeds in de wolken en monteerde op de werphengel een spinnerbait wat ik op deze plas niet vaak doe, maar ik wilde even rustig nagenieten. Na twee minuten echter ving ik een baars van 41 cm, weer een PR. Mijn dag kon al niet meer stuk, maar dit was helemaal top!.
Daarna brak de zon door en werd het erg warm. We vingen niets meer en zijn op tijd naar huis gegaan. Toch niet gek, in het nieuwe seizoen nu over twee dagen in totaal 13 uur gevist met het volgende resultaat voor Team effesnoeken.nl: 95, 86, 98, 87, 82, 84, 80, 124, 80 cm en nog een baars van 41 cm.
Hoeveel van zulke oma’s en wellicht groter liggen er nog? Daar proberen we in de rest van dit seizoen nog achter te komen
.Leo Mittelhaeuser
