Vandaag stapt Jan Breuring weer eens op. Jan is net zoals mij ook lid van het 123kunstaasteam van Sybe Mellema.
Hier onder het verslag van deze memorabele doch wat irriterende dag.
Ik had om half 8 bij mij thuis afgesproken met Jan. Zoals gewoonlijk ga ik een kwartier van te voren naar buiten om de boot even klaar te maken, dekzeil er af en dergelijke.
Ik naar buiten en de boot klaarmaken. Kom ik er achter dat de sleutel van het disselslot niet in de broekzak zit waar ik hem altijd heb. Snel weer naar binnen en kijken waar hij kan liggen.
Natuurlijk nergens te vinden, mijn moeder nog meegeholpen met zoeken maar nergens kunnen vinden. Nou ja dan het slot maar kapot slijpen met de haakse slijper. En dat ging natuurlijk ook weer met hindernissen, want alle verlengsnoeren en kabelhaspels bleken weg te zijn. Snel wat verdeeldozen bij elkaar gezocht en hup het slot doormidden.
Eindelijk kunnen we vertrekken.
We rijden naar de helling en kijk op de klok en zie dat het onderhand ook al bijna kwart over 8 is. Aangekomen bij de helling zien we de auto van Sybe al staan. Die was ons natuurlijk al voor inmiddels.
Nou iets voor negen zitten we goed en wel op het water en beginnen we met trollen. Op naar het grote water. Er was pas om 4 uur windkracht 4 tot 5 voorspeld dus we konden mooi het grote water op. Achter de grote groenjassen aan waar we zo vreselijk gek op zijn.
Na een paar uur en 1 snoek van 68cm verder begint de wind al aardig op te steken en even later staan er zulke hoge golven dat we moeten inpakken en beschutting op moeten zoeken.
We draaien snel de hengels binnen en als ik mijn laatste hengel bijna binnen heb hoor ik een schreeuw van uit de punt van de boot. Jan heeft zichzelf gehaakt en de haak zit goed ver in zijn duim.
Rustig vaar ik de boot naar kalmer water en als we het kalmere water bereikt hebben zit er al een beste bak water in de boot en is jan al goed nat.
We wisten dat Sybe in de buurt was dus snel even gebeld met de vraag of hij even kon assisteren bij het doordrukken van de dregpunt. Dat was goed, hij was al onderweg.
Ondertussen hadden we de dreg al doorgeknipt en was ik begonnen met het leeghozen van de boot. Dit schoot ook lekker op met een koffie bekertje want natuurlijk was ik in alle haast vergeten het hoosblik mee te nemen.
Daar kwam Sybe ook al aan. Sybe even geassisteerd bij het doordrukken van de dregpunt.
En daarna even gevraagd of sybe nog een hoosblik in de boot had want dit schoot natuurlijk niet op met een koffie bekertje, deze had hij en wel en zo was ik binnen no time klaar met het leeghozen van de boot.
Alles weer in de boot gezet en onze weg vervolgd. Eerst weer het nog steeds onstuimige meer over. Na de hachelijke overtocht even doorgevaren naar de trailerhelling zodat jan even zijn droge laarzen aan kon doen.
Hierna onze weg weer vervolgd in de hoop toch nog een paar visjes te pakken want het was onderhand al half twee en we hadden nog maar 1 snoek. Ik pakte even later een mooi snoekje van een centimeter of 55. Het blijft daarna weer een hele tijd stil.
Even verder op pakt jan een mooie snoek van 72cm. Na een paar mooie foto’s gaat deze snoek weer terug het water in. Waar ze hoort.
We trollen weer rustig verder en komen zelfs nog een stuk tegen waar het helemaal vol ligt met aasvis maar behalve 5 vals gehaakte aasvissen voor jan vangen we daar helemaal niks.
We trollen nog even het laatste stuk naar de helling maar pakken helaas niks meer. Aangekomen bij de helling is Sybe net aan het traileren en kunnen we mooi rustig aan even alles opruimen en nog even een praatje met Sybe en de gasten maken.
Dit was echt een dag vol met hindernissen maar toch zoals altijd met Jan een gezellige dag.
Jan weer bedankt voor deze memorabele dag. Word niet snel weer vergeten haha.